Saint Gregory understood the mind of man as the most essentially human element of the human composit. It is that spiritual, intelligible element of human nature which is brought into being in the image of God. The image of God in man refers to human nature, but the image of God in whom man is created refers to the Person of the divine Logos. The mind is way in that expresses freedom of human nature. Free will of man or freedom (...) (as possession of self) belongs to human nature, to man’s character as a being created in the image of God. In last analysis the mind according to Saint Gregory constitutes way of manifestation human freedom. The mind as image of God in man has not worth its self. The most important role of mind is knowledge of God. Man is made to exist from the very beginning as a creature in the image of God, so that the fundamental principle of his being is completed only in communion with God. For Gregory this in turn revels man’s nature and destiny to be in loving communion with the Holy Trinity through the ecstatic, transcending movement of the self into the personal, divine life of God. It is the knowledge of God in loving communion with him, God becoming man without ceasing to be God, so that man can become God without ceasing to be man. It is very significant that according to Saint Gregory the Theologian knowledge of God and communion or participation in God are bound together. More than that, knowledge of God and communion with God are explicitly considered as identical. (shrink)

The relationship between ethics and trust is ambiguous as ethics can promote trust, whilst trust can simultaneously be abused resulting in unethical behaviour. In this contribution to the debate on trust and ethics the focus is specifically on the role that ethics can play in facilitating trustworthiness. The article starts with a definition of the concept trustworthiness. It then reports on an empirical longitudinal study on trustworthiness that was conducted in a South African company in the insurance industry. The facilitators (...) of trustworthiness that were identified in this study and their relative contributions to trustworthiness are then discussed. Finally the implications of these findings for the ethical conduct of managers are discussed. It is demonstrated how ethical managerial conduct can enhance the trustworthiness of managers. (shrink)

We introduce Kripke models for propositional substructural logics with strong negation, and show the completeness theorems for these logics using an extended Ishihara's canonical model construction method. The framework presented can deal with a broad range of substructural logics with strong negation, including a modified version of Nelson's logic N$^-$, Wansing's logic COSPL, and extended versions of Visser's basic propositional logic, positive relevant logics, Corsi's logics and M\'endez's logics.

Sobre el libro: Con el siglo XX ha finalizado una época de la historia. Las dos guerras mundiales acentúan las tensiones que abren paso a un orden que sucumbe en 1989 con la caída del muro de Berlín. El desarrollo de la técnica y la aparición de la televisión anulan la distancia entre sujeto y objeto característica del pensamiento moderno. Las nuevas tecnologías se convierten en plataforma de importantes cambios sociales cuando comienza un nuevo milenio. Los analistas de tendencias descubren (...) el nacimiento de una nueva sensibilidad que busca pensar de otro modo al hombre, el mundo y la cultura. Romano Guardini anticipó algunos de los problemas que recibía el siglo XX y que debían encontrar una nueva orientación. En 1918 afirma la primacía del Logos sobre el Ethos subrayando cómo el respeto al ser, a la verdad y al sentido de la realidad protegen al hombre. Desde una profunda confianza en la capacidad humana de conocer, ofrece como respuesta a los problemas que plantea la tradición intelectual que le precede un modo de contemplar al hombre desde la revelación que puede ayudar a pensar el curso de la cultura contemporánea. Sobre la autora: Mónica Codina es profesora de la Facultad de Comunicación de la Universidad de Navarra. Entre sus publicaciones hay que destacar El sigilo de la memoria. Tradición y nihilismo en la narrativa de Dostoyevski (Pamplona, 1997), una visión de la antropología subyacente a la narrativa de Dostoyevski; De la ética desprotegida. Ensayos sobre deontología de la comunicación (Pamplona, 2001), sobre la dimensión ética de las profesiones ligadas a la comunicación; y Jornalism for Integration. The Muhammad Cartoons, en colaboración con Jordi Rodríguez-Virgili, publicado en Javnost-The Public, vol. 14 (2007), nº 2, donde se discute el concepto europeo de libertad de expresión. (shrink)

Makalede İlâhî vahyin insanın ontolojik gerçekliğini göz ardı etmediğini, ontolojik gerçekliği üzerinden insanlara mesaj verdiği konusu ele alınmıştır. Bu durum, rüya ve şeriatlerin farklılığıyla ispat edilmeye, bu fikre temayül gösteren ancak Kur’ân hakkında olumsuz bir argüman olarak kullanan Montgomery Watt gibi müsteşriklere de cevap verilmeye çalışılmıştır. Bu yapılırken ilk önce bilinçaltının anlaşılması hususunda bazı örnekler verilmiş sonra rüya sembollerinde baskın olan kültürel unsurlara temas edilmiştir. Rüyalardaki sembollerin şekillenmesinde mantıksal bağı irdeleyen İslam ulemasının açıklamalarına ve rüya tevillerine de yer verilmiştir. Bu (...) yorum ve tevillerden anlaşıldığı kadarıyla insanlarda ortak görülen sembollerin Jung’un arketip, İslam ulemasının ise zihinsel kalıp ve manaların elbisesi dediği bir nevi kültürün kodlarından oluşan bilinçaltı alfabesi tarafından formlaştığı anlaşılmaktadır. Dini değer ve ifadeler Müslüman kültürde en dominant öğeler olduğundan Müslüman yorumcular genelde rüya sembollerini Kur’an ve hadisteki sözler veya bu sembolleri çağrıştıran ifadelerle yorumlamaya çalışmışlardır. Bu mantıktan hareketle tefsirde büyük problem olarak görülen Hz. İbrahim’in, oğlu İsmail’i kurban etme olayı ele alınmış ve nasıl anlaşılmasının gerektiği üzerinde durulmuştur. Bunun, baskın kültür altında sembolleşen bir rüya olduğu ve İsrail Oğullarına ‘Bakar’ kesme emriyle toplumun yanlış algısının değiştirilmesinin amaçlanması gibi çocukların tanrılara kurban edildiği ortamdaki yanlışlığın giderilmesi, kurban ritüelini tebdil edilmesinin amaçlandığı ifade edilmiştir. Daha sonra şeriat-ontolojik gerçeklik ilişkisi irdelenmiş, dinde bütün insanların ortak fıtratının esas alındığı ve bundan dolayı dinin bütün insanlar için değişmeyen bir olgu, şeriatlerin ise kültürün baskın olduğu ve dolayısıyla bir yönüyle ilişki içinde olduğu toplumsal bilinçaltı olduğu vurgulanmıştır. Kur’ân’da, dinin temel prensipleri ve resullerin üzerine birleştikleri kapsamlı şeriat kanunları dile getirilmiştir. Genel hatlarıyla din, Allah’ın varlıkları üzerine yarattığı (insanın tabiatının kolektif değişmezliğine dayalı) ve bütün mahlûkata sevimli geleni, marufu emretmeyi, münkerden nehyi, temiz şeyleri helal eden, zararlı olan şeyleri haramı eden emirleri içermektedir. İslam ulemasına göre bütün semavi dinlerde esas olan Allah’a, meleklerine, resullerine, kitaplarına ve ahiret gününe iman etmek, insanın yaptığı takdirde Müslüman olacağı fiilleri işlemektir. Bu iman da doğal olarak dünyadan yüz çevirmeyi, ahirete yönelmeyi, güzel ahlakı edinmeyi ve kötü ahlaktan da kaçınmayı gerektirir. Ancak şeriatlar ise birbirinden farklılık gösterebilir. Çünkü şeriatlar dinin indiği toplumun hallerini ve maslahatlarını esas aldığından değişiklik arz eder. Şeriatların farklılaşmasında toplumsal bilinçaltının göz ardı edilmediğini göstermek bağlamında Kur’ân’dan örnekler verilmek suretiyle savunulan tez ispat edilmeye çalışılmıştır. Bunlardan birisi, Kur’ân’da Arapların ortak duygularının esas alınması, kültürel bazı unsurların kullanılması, bir diğeri de yabancı isimlerin Arapların ifade ettiği şekliyle, ümmi anlayışa uygun kullanılmasıdır. Ayrıca bu konuda bazı helal yiyeceklerin Yahudilere haram kılınması ve diğer şeriatlerde yer alan bazı farklılıklar üzerinde durulmuştur. Helal yiyeceklerin haram kılınması konusunda Hz. Yakub’un yakalandığı ağır hastalıktan iyileştiği takdirde sevdiği yiyecekleri yememeyi nezretmesi, buna bağlı olarak iyileşince deve eti ve sütünü yiyip içmemesi, daha sonra çocukları ve ümmetinin de bu yiyeceklerden uzak durması sonucunda Tevrat’ta bunların haram kılınması örneği üzerinde durulmuştur. Bu örnek, şeriatlerin farklılaşmasının nedeninin bir şeye karşı tavrın toplumsal bir alışkanlık halini almasının sonucu olduğu ifade edilmiştir. Nitekim teravih namazının Müslümanlarca toplu kılınması ve buna devam edilmesi durumunda farz kılınır endişesiyle evlerinde kılmalarını tavsiye eden Allah Resulünün endişesinin de bunu pekiştirdiği dile getirilmiştir. Diğer şeriatlerde bazı farklılıklar konusunda ise orucun öncekilere farz kılınmasına rağmen keyfiyetinin farklı olması üzerinde durulmuştur. Aynı şekilde namaz, zekât ve haccın semavî dinlerinin hepsinde olmasına rağmen keyfiyetinin değiştiği örneklerle izah edilmiştir. Bu doğrultuda milletlerin yaşam tarzlarının ve kültürünün dolayısıyla toplumsal bilinçaltı şeriatlerin farklılığında gözönüne alındığı ifade edilmiştir. Nitekim İsâ peygambere tabi olanların kendilerine emredilmemekle birlikte Allah’ın rızasını elde etmek için ruhbanlığı kendilerine farz kılmaları ve buna devam etmeleri karşısında Allah’ın buna itibar ederek, ruhbanlıkta bulunanlara ücretlerini verdiğini ifade etmesi de bu durumu pekiştirmektedir. Sonuç olarak din ve dine taalluk eden her şeyin insanlığın ortak fıtratını esas aldığını, şeriatten şeriate değişiklik gösteren unsurların da kültürel ve bir yönüyle toplumsal bilinçaltıyla ilgili olan hususlar olduğu ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)

Christianity has been crucial in the conceptualization and articulation of the moral framework of the Western tradition. The social sciences, including ethics, were modeled on physical science. However, the Enlightenment project inculcated a metaphysics and an epistemology that reduced the subject to an object and thus undermined the conditions of freedom, agency and an accessible cosmic order; all of which are essential to morality. Competing value claims were shunted into a political context for resolution, but the politicalized morality itself requires (...) a framework for evaluating resolutions. While neither the Enlightenment nor post-modernism can provide such a framework, Christian tradition can, in fact, provide just such a framework and response. (shrink)

This paper argues the case for coming to see ‘medical politics’ as a topic or subject within medical education. First, its absence is noted from the wide array of paramedical subjects (medical ethics, history of medicine, the medical humanities, etc) currently given attention in both the medical education literature and in specific curricula. Second the author suggests that ‘the political’ is implicitly recognisable in the historical roots of medical ethics education, specifically in certain of the London Medical Group's activities, and (...) also that the medical profession, or indeed any profession, cannot be understood as an apolitical form of social organisation either in its institutional or scientific (epistemic) forms. Some brief suggestions for introductory and advanced topics in medical politics are discussed and the degree to which medical politics ought to be taken seriously and delivered as part of medical education is considered. Ultimately the author concludes that medical politics might be considered a useful subject within medical education, but it is perhaps best understood as a perspective or approach that can contribute to the development of a more expansive perspective within the extant paramedical subjects. (shrink)

Is philosophy, as the love of wisdom, inherently tragic? Must philosophy abolish its traditional modes of thinking if it is to attain the wisdom of tragedy? Sharing a common origin, even direction, does philosophy move beyond tragedy, epitomizing it? Is the action of tragedy analogous to the activity of philosophy? Have Hegel and Nietzsche distorted the tragic? Can there be a philosophy of the tragic? It is with such questions that the essays of this volume become involved, coming up with (...) original interpretations of tragedy, new approaches to traditional views, and novel conceptions of philosophy. Their diversity and novelty emerge out of a common problematic, a theme they all address: the relation between philosophy and tragedy. By exploring this relation, this volume adds to our comprehension of both. (shrink)

Book Information Strong Hermeneutics: Contingency and Moral Identity. By Nicholas H. Smith. Routledge. London. 1997. Pp. x + 197. Paperback, £14.99.